ΜΥΡΜΙΔΟΝΕΣ, ΟΙ ΑΔΥΣΩΠΗΤΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ

Και τύφλα να’ χουν οι ειδικές δυνάμεις.

Όπως όλοι ξέρουμε καλά, ο σούπερ σταρ της Ιλιάδας είναι ο Αχιλλέας. Και επειδή στον δεύτερο Τρωικό πόλεμο (ο πρώτος είχε γίνει καμιά πενηνταριά χρόνια νωρίτερα από τον Ηρακλή), δεν συμμετείχαν ήρωες σε ατομικό επίπεδο αλλά ως αρχηγοί στρατών, ο Αχιλλέας είχε τους Μυρμιδόνες.

Και του ταιριάζανε γάντι.
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους λαούς της εποχής, που η στρατιωτική θητεία ήταν part time απασχόληση, οι Μυρμιδόνες δεν κάνανε τίποτε άλλο πέρα από το να προετοιμάζονται για πόλεμο. Και να πολεμάνε. Θα λέγαμε ότι είναι η λογοτεχνική απόδοση, και γιατί όχι και η πηγή έμπνευσης, των αρχαίων Σπαρτιατών.

Συμμετείχανε με πενήντα καράβια και διακόσιους πενήντα άντρες. Πέντε ήταν οι αρχηγοί τους: ο Μενέσθιος, ο Εύδωρος, ο Πείσανδρος, ο Φοίνικας και ο Αλκιμέδοντας. Ο Όμηρος τους περιγράφει ως ανελέητη πολεμική μηχανή. Ιδανικούς πολεμιστές, με πρωτόγονα ένστικτα, χωρίς το λυρισμό του, κατά πολύ μεταγενέστερου, Ιππότη. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα που περιγράφει ότι τρώνε ωμό κρέας, σαν μέρος της διατροφής τους.

Το όνομά τους ετυμολογικά προέρχεται από τη λέξη «μύρμηξ» που είναι το μυρμήγκι στα αρχαία Ελληνικά. Σύμφωνα με μια παράδοση, αρχικά οι Μυρμιδόνες ήταν κάτοικοι της Αίγινας. Αυτοί δημιουργήθηκαν από τον Δία, που μεταμόρφωσε σε ανθρώπους τα μυρμήγκια του νησιού, για να μην είναι μόνος εκεί ο Αιακός. Ο Δίας το είχε με τις μεταμορφώσεις άλλωστε. Πρώτη φορά το έκανε μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, με πρώτη ύλη τις πέτρες.

Πιο ορθολογικά, το όνομα μπορεί να προέρχεται από τα κάτωθι: α) Μύρμηξ ονομαζότανε και το ασιατικό λιοντάρι (Panthera leo persica), υποδηλώνοντας έτσι τη γενναιότητά τους. Και β) διότι σαν τα μυρμήγκια, όπου περνάγανε δεν αφήνανε τίποτε όρθιο.