Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017

Η ΒΕΡΒΕΡΙΤΣΑ ΚΑΙ Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

Γιατί έπιασε βροχή, αγάπη καλοκαιρινήηη. Αν και Σεπτέμβρης.



Η πεποίθηση ότι ο άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει τον καιρό είναι τόσο παλιά, όσο και η ιστορία του. Κυρίως ότι μπορεί να προκαλέσει βροχή. Η ξηρασία βλέπετε ήταν πάντοτε ένα τεράστιο πρόβλημα για τους αγρότες. Και όταν ο ουρανός δεν κατέβαζε νερό, κάποιος έπρεπε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Με τελέτες και ξόρκια μαγικά, προσπαθούσαν να προκαλέσουν την ζωογόνο βροχή.
Ο ιερέας του ναού του Λυκαίου Δία, στο Λυκαίον όρος, την προκαλούσε με τη βοήθεια μιας ιερής πηγής εκεί δίπλα. Οι Χόπι στη βορειανατολική Αριζόνα, χορεύανε κρατώντας φίδια με το στόμα τους. Στην ταινία wicker man, με ανθρωποθυσία. Στην Αθάνατη Ελληνική Επαρχία, με τη βερβερίτσα.

Η βερβερίτσα είναι όνομα που δίνουν στο σκίουρο. Αλλά η βροχοποιός δεν έχει καμμία σχέση με το συμπαθέστατο τρωκτικό.


Σε περιοχές, κυρίως, της κεντρικής και βορείου Ελλάδος, οι κάτοικοι φτιάχνανε ένα ''κοστούμι'' από άχυρο, ξύλο και λοιπά υλικά της μάνας γης. Ένας ή μια από αυτούς, το φορούσε και μετατρέπονταν ουσιαστικά σε ένα ξόανο. Ένα σκιάχτρο που περπατούσε.


Οι υπόλοιποι ακολουθούσανε την πορεία του και με χορούς και μαγικά ξόρκια, ανακατεμένα με επικλήση προς το Θείο, όπως

''Βερβερίτσα περπατεί, το Θεό παρακαλεί. Θέ μου ρίξε μια βροχή, μια βροχή βασιλική''.

Η επίκληση/παράκληση, συνοδεύονταν επίσης από νταούλια και βιολιά, διότι στην παράδοση ο θόρυβος ''ξυπνά'' τα καλά πνεύματα και απομακρύνει τα κακά.

Μερικές φορές η τελετή ονομαζόταν και περπερίτσα. Ίσως από το περπατώ.

Η ωραιοτάτη εικόνα προέρχεται από parallaximag.gr 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική άποψη του/των σχολιαστή/στων. Δεν δημοσιεύονται υβριστικά σχόλια