Γιατί κάποτε, η λέξη «σοφός»
είχε νόημα.
Ο Σόλων ήταν ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας
και γέννημα-θρέμμα Αθηναίος. Όχι σαν σήμερα που όλοι λέμε Αθηναίοι αλλά ξεχνάμε
το χωριό απ’ όπου ξεκινήσαμε. Εκτός από το Πάσχα.
Και σαν ακραιφνής Αθηναίος, είχε πάρει πολύ βαριά το γεγονός
ότι τα Μέγαρα είχαν καταλάβει το νησάκι της Σαλαμίνας. Οι Αθηναίοι είχανε φάει
τέτοια ήττα που αποφασίσανε να απαγορεύσουν με νόμο και με ποινή θανάτου, ακόμα
και την αναφορά στο όνομα Σαλαμίνα. Επειδή όμως εκείνες τις εποχές οι πολίτες
ασχολούταν με τα κοινά και όχι με το πώς θα διοριστούν στο δημόσιο, ο Σόλωνας
ανέλαβε δράση.
Αρχικά έγραψε ένα ποίημα με τίτλο «Σαλαμίς» και άρχισε να το
απαγγέλει στην κεντρική αγορά, παριστάνοντας ότι είχε τρελαθεί. Έτσι γλύτωσε τη
λογοκρισία (και το κεφάλι του) και παράλληλα ξεσήκωσε τους συμπολίτες του. Και
επειδή φωνή λαού οργή θεού, αποφασίστηκε να πάρουν πίσω το νησί.
Και εκεί αρχίζει το σχέδιο, εμπνεύσεως αντίστοιχης ενός Μακιαβέλλι
και ενός Ρισελιέ. Ο Σόλωνας στέλνει έναν δικό του στη Σαλαμίνα τάχα μου
εξόριστο έμπορο. Ενημερώνει τη φρουρά που κρατούσε το νησί ότι οι Αθηναίες
είχανε πάει σύσσωμες και μονάχες να προσευχηθούν στο ναό της Δήμητρας, στο
ακρωτήριο Κωλιάδος. Σημερινός Άγιος Κοσμάς.
Οι Μεγαρείς, χαρμάνηδες όπως ήταν από γυναίκα, μπαίνουν στα
πλοία, αποβιβάζονται στην ακτή και την πέφτουν στις θεούσες. Και εκεί γίνεται
το μεγάλο μπαμ. Οι γυναίκες ήταν στην πραγματικότητα, μεταμφιεσμένοι Αθηναίοι
στρατιώτες!!!! Κίνηση ματ και η Σαλαμίνα γυρίζει στα χέρια της πρωτεύουσας.
Μετά βέβαια πέσανε κάτι ψιλές και χρειάστηκε η διαιτησία της
Σπάρτης για να παραμείνει Αθηναϊκή, αλλά η ιστορία έγραψε: Σόλωνας 1 - Μέγαρα
0.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική άποψη του/των σχολιαστή/στων. Δεν δημοσιεύονται υβριστικά σχόλια