10 ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΠΑΓΩΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '80

Γιατί είπαμε, τίποτα δεν είναι σαν τα '80s.

Τις παλιές καλές εποχές που όλα ήταν πιο αγνά και πιο δύσκολα, ένας από τους κύριους λόγους που περιμέναμε το καλοκαίρι ήταν και τα παγωτά. Με αγνότερα υλικά, σε προσιτές για όλους τιμές και με ένα εξαιρετικό δίκτυο διανομής, νοστιμίζανε τ' απογεύματά μας. Ακόμη και οι πλέον hardcore νοικοκυρές που φτιάχνανε τα πάντα μόνες τους, ενδίδανε στην ευκολία και τη γεύση ενός ''ετοιματζίδικου'' παγωτού.

Παρακάτω, σας παραθέτω μία λίστα με δέκα, από τα πολλά, αξέχαστα παγωτά της δεκαετίας του '80.

1. ΓΡΑΝΙΤΑ TURBO.


Πριν η πολιτική ορθότητα μας πιάσει από το λαιμό και δεν μας επιτρέψει να κάνουμε πλάκα ούτε για τον εαυτό μας, υπήρχε η γρανίτα TURBO. Με το υπέροχα cult σλόγκαν ''Πάνω-κάτω, πάνω-κάτω, κούνα γλέντα το και φάτο'' και σε δύο γεύσεις, φράουλα-πορτοκάλι, η αθώα έκφραση ''πάμε να γλύψουμε'', γαλούχησε εν αγνοία της μιαν ολόκληρη γενιά προ-εφήβων σε νέες γευστικές απολαύσεις με τη χρήση της γλώσσας.

Εναλλακτικά, η γρανίτα Grillo.

2. ΛΑΚΙ ΚΑΠ ( LUCKY CAP). 

Μαζί με το Lucky Boy, το Lucky Girl και το Froggy, ήταν η SERENATA των παγωτών. Δηλαδή το παγωτό που αγόραζες όχι για τη γεύση του αλλά για το παιχνίδι που είχε στον πάτο. Ευτελούς χρηματικής αξίας, κάτι μπρελόκ και συναφή μασκαραλίκια, αλλά μεγάλης συναισθηματικής. Ιδιαίτερα τις εποχές που τα παιχνίδια ήταν πανάκριβα και τα βλέπαμε μόνον κάθε Χριστούγενννο και Πάσχα. άντε και σε κανά πανηγύρι. Επιπροσθέτως, τα δώρα του εν λόγω παγωτού είχαν μεγάλη ανταλλακτική αξία, είτε με άλλα δωράκια είτε με ''χαρτάκια" της Panini.

3. ΠΑΓΩΤΟΓΚΟΦΡΕΤΑ SERENATA.

Μιλώντας για σερενάτα, είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι έχετε δει μία από τις φοβερότερες διαφημίσεις της Ελληνικής τηλεόρασης, την ''πάνω-κάτω σοκολάτα, να ποια ειν' η Σερενάτα". Αν όχι, μπορείτε να την παρακολουθήσετε εδώ

Λιγότερο γνωστή είναι η παγωτογκοφρέτα SERENATA που κυκλοφόρησε σχεδόν παράλληλα με το ως άνω σποτάκι. Πολύ γευστική και μπόλικη σε μέγεθος, δεν περπάτησε κυρίως λόγω του φτωχού δικτύου διανομής καθώς και της σύγκρισής της με την κλάσσική γκοφρέτα.

4. MARENGATA.

Ένα από τα νοστιμότερα παγωτά. Με σοκολάτα, βανίλια, μαρέγκα και κεράσι ολοκληροό, όπως μας ενημερώνει το σχετικό διαφημιστικό. Το οποίο διαφημιστικό, αντανακλά πλήρως το πνεύμα της εποχής που απαιτούσε όλα, να πωλούνται με τέχνη. Τίμος Περλέγκας και Φρύνη Αρβανίτη σε δράση. Και η Μαφία δεν ήταν ποτέ πριν τόσο αστεία και συμπαθητική.

5. ΠΥΡΑΥΛΟΣ TEXAS.

Ο Χάρυ Κλυν έχει διαφημίσει σχεδόν τα πάντα. Από περιοδικά με τηλεοπτικό πρόγραμμα μέχρι μακαρόνια και σαλάμια. Σιγά μη του γλυτώνανε τα παγωτά. Ο πύραυλος TEXAS, στηρίζεται ακριβώς στο κωμικό του ταλέντο και την ικανότητά του ν' αλλάζει περσόνες για να πουλήσει. Γιατί, μεταξύ μας, κυκλοφορούσανε και μεγαλύτεροι και καλύτεροι, στην εποχή του. Παρ' όλα ταύτα, το "Μιχαλάκη, 'οχι στα βαθιά παιδί μου" ήταν η απόλυτη φράση-κλειδί για πολλά από τα καλοκαίρια μας.

6. ΠΥΡΑΥΛΟΣ MAGNUM.

Όνομα και πράμα. Ένας τεραστίων διαστάσεων πύραυλος με εκείνο το γιγαντιαίο κουφέτο στην κορυφή, που το έτρωγες και μετά ήσουν εντάξει για δύο μέρες. Άλλωστε μιας και ήταν 1 1/5 φορά πιο ακριβός από τα υπόλοιπα παγωτά, έπρεπε ν' αξίζει τα λεφτά του. Το highlight της απόλαυσης ήταν να δαγκώνεις την άκρη του μπισκότου και να ρουφάς το περιεχόμενο, μέχρι να παγώσει ο εγκέφαλός σου. Από το '90 και μετά, μάζεψε σημαντικά. Και δυστυχώς σε μερικά πράγματα, το μέγεθος μετράει.

 

7. ΠΥΡΑΥΛΟΣ CORNETTO.

Η Ελληνική αγορά παγωτών ήταν για χρόνια καρτέλ. Τέσσερις άντε πέντε, Ελληνικές γαλακτοκομικές εταιρίες μονοπωλούσαν τα ψυγεία των περιπτέρων και των ψιλικατζίδικων της επικράτειας. Η πρώτη αλλοδαπή σοβαρή προσπάθεια να σπάσει τον κύκλο των πωλημένων παγωτών, έγινε από την ALGIDA. Το Cornetto ήταν ένας απλούστατος πύραυλος, που λανσαρίστηκε όμως με ένα εξαίρετο και εξαφανισμένο διαφημιστικό. Με στίχους "Αν ψάχνεις να βρεις καρδιά ν'αγαπήσεις, αν θέλεις στα πέλαγα του ονείρου να ζήσεις" μετατρέψανε την παγωμένη κρέμα του και τη φτωχή σοκολάτα, σε ένα πρώτης τάξεως εργαλείο του φλέρτ, υποσκελίζοντας τα κλασσικά λουλούδια.

8.  ΞΥΛΑΚΙ LOLIPOP.

Τη δεκαετία του '80 κυκλοφορήσανε πολλές γρανίτες. Φαντάζομαι γιατί ήταν ευκολότερες στη δημιουργία από τα κρεμώδη παγωτα και γιατί μέχρι τον καύσωνα του 1987, όπου το κλιματιστικό έπαψε να θεωρείται περιττή πολυτέλεια,  προσέφεραν και περισσότερη δροσιά. Και είχαν επίσης και το πλεονέκτημα να λιώνουν πιο δύσκολα. Το LOLIPOP, είχε την πρωτοποριακή ιδέα να συνδυάσει τις δύο γεύσεις του, φράουλα και λεμόνι, επί δύο. Δάγκωνες το πάνω στρώμα φράουλας και νάσου από κάτω το λεμόνι. Δάγκωνες το λεμόνι και καταλάβατε τι εννοώ. έτσι είχες την πετυχημένη ψευδαίσθηση ότι έτρωγες τέσσερα παγωτά σ' ένα.

9. ΞΥΛΑΚΙ ΡΟΖ ΠΑΝΘΗΡΑΣ.

Παιχνιδιάρικο παγωτό. Πολλή φράουλα και βανίλια και λίγη ψευτοσοκολάτα. Αλλά, στο σχήμα της μουτσούνας του Ροζ Πάνθηρα!!! Μετά απ' αυτό, η γεύση έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Βασικό διαφημιστικό με μουσική υπόκρουση τη δημιουργία του HENRY MANCINI που έντυσε την ομώνυμη παιδική σειρά.

Στην ίδια κατηγορία ήταν η μπανάνα

Και η πατούσα

10. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΠΑΓΩΤΑ.

Εν αρχή ην η σκόνη. Την ανακάτευες με ζαχαρούχο γάλα, την πάγωνες για 4-5 ώρες και είχες έτοιμο το κατάδικό σου οικογενειακό παγωτό. Καλλυμένο με χειροποίητο γλυκό βύσσινο και σιρόπι από νερατζολέμονο. Απαιτούσε, βεβαίως βεβαίως, τα μπράτσα του Ηρακλή για να το σερβίρεις ή εκείνα τα στρογγυλοειδή κουτάλια, που πουλούσανε τα μαγαζιά μαζί με τα κρυστάλλινα βάζα και τα δώρα γάμου. Μετά ήλθαν οι επαγγελματίες. Τα soft serve, με τεράστια ποικιλία γεύσεων, αναβάθμισαν σημαντικά τις απογευματινές βίζιτες των συγγενών, φίλων και γενικά όλων αυτών που για τις μανάδες μας ήταν πιο σημαντικοί από εμάς και σκουπιζότανε με τις καλές πετσέτες.