Γιατί ποίηση δε σημαίνει να
ομοιοκαταληκτείς με σχετικό νόημα.
Στην αρχαία Ελλάδα η ποίηση, (από
το ποιώ, που σημαίνει δημιουργώ) ήταν πολύ αγαπητή. Μέχρι δική της Μούσα είχε,
την Πολύμνια (πολύ + ύμνος).
Και ανάμεσα στην πληθώρα των σπουδαίων ποιητών
ΚΑΙ ποιητριών, ξεχωρίζουν δύο. Ο Όμηρος και ο Ησίοδος. Ο πρώτος για την «Ιλιάδα»
και την «Οδύσσεια» και ο δεύτερος για τη «Θεογονία» και το «Έργα και Ημέραι».
